Аутор (и): Мицхалинос Зембилас и Зви Бекерман
Критичка педагогија у свом средишту поставља питање како функционишу односи моћи у изградњи знања и како наставници и ученици могу постати трансформишући демократски агенти који уче да се баве неправдом, предрасудама и неједнаким друштвеним структурама.
У овом чланку, Мицхалинос Зембилас и Зви Бекерман разврставају различите основне премисе о мировном образовању како би схватили како те премисе функционишу да би се нормализовала одређена значења за мир, сукоб, образовање и друге сродне концепте. Они тврде да мировно образовање често може постати део проблема које покушава да реши, ако се теоријски рад не користи за испитивање подразумеваних претпоставки о миру и мировном образовању. У ту сврху они изричито износе властити приједлог критичког мировног образовања објашњавајући отворе који се стварају износећи неке алтернативне премисе о миру, образовној реформи и школству. Они су посебно изнели предлог који се састоји од четири елемента са циљем да поврати критичност у мировном образовању: враћање материјалности ствари и праксе; реонтологизација истраживања и праксе у мировном образовању; постајање критичним стручњацима за дизајн; и бављење критичком културолошком анализом.