#globalna edukacja obywatelska

Uczestnicy 66. Konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych DPI/NGO przyjmują Plan Działań Edukacja dla Globalnego Obywatelstwa

My, uczestnicy 66. Konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych DPI/NGO, przyjmujemy ten Plan Działań, aby wszyscy mogli zrealizować aspiracje Globalnej Agendy Zrównoważonego Rozwoju 2030. Edukacja jest prawem człowieka, niezbędnym dla dobrobytu i godności, a także kluczem do realizacji Agendy 2030. Ponadto, aby zrealizować te odważne, skoncentrowane na ludziach, uniwersalne i uwzględniające planetę ramy rozwoju, niezbędny jest etos globalnego obywatelstwa. .

Młodzież i zrównoważony pokój: dlaczego edukacja w zakresie globalnego obywatelstwa ma znaczenie

Według raportu Global Peace Index z 2015 r. około 13,4% światowego PKB (14.3 biliona dolarów) zostało utraconych w wyniku konfliktów w 2014 r. Jest to odpowiednik połączonych gospodarek Brazylii, Kanady, Francji, Niemiec, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. Koszt konfliktu ma duży wpływ głównie na młodzież, szczególnie na globalnym południu. Ten artykuł autorstwa Mosesa Machipisy zawiera analizę tego, dlaczego globalna edukacja obywatelska (GCED) ma kluczowe znaczenie w budowaniu trwałego pokoju i dlaczego młodzież jest kluczowymi aktorami w tym procesie.

Edukacja dla pokoju, celów zrównoważonego rozwoju i ideału globalnego obywatelstwa

Toh Swee-Hin z University for Peace w Kostaryce przedstawia edukację pokojową w kontekście celów zrównoważonego rozwoju i ideału globalnego obywatelstwa. Sugeruje, że biorąc pod uwagę wieloraką i złożoną rzeczywistość konfliktów i braku pokoju, w obliczu których stoi ludzkość i nasza planeta, konieczne są holistyczne, wielowymiarowe ramy edukacji pokojowej. Zasadniczo cele edukacji pokojowej w tak holistycznej strukturze można sformułować jako dwa powiązane ze sobą pytania: 1) W jaki sposób edukacja może przyczynić się do krytycznego zrozumienia przyczyn konfliktów, przemocy i braku pokoju w życiu osobistym, międzyludzkim, wspólnotowym, narodowym? , regionalny i globalny? 2) W jaki sposób edukacja może jednocześnie kultywować wartości i postawy, które będą zachęcać do działań indywidualnych i społecznych na rzecz budowania bardziej pokojowych ja, rodzin, społeczności, społeczeństw, a ostatecznie bardziej pokojowego świata?

Sieć YESPeace UNESCO wykorzystuje moc młodzieży na całym świecie, aby zmienić przyszłość

„Musimy przywrócić młodych ludzi do społeczeństwa, a to, czego potrzebują, to tożsamość i znaczenie” – powiedziała dr Anantha Kumar Duraiappah, dyrektor Instytutu Edukacji UNESCO Mahatmy Gandhiego na rzecz Pokoju i Zrównoważonego Rozwoju (MGIEP) w New Delhi. MGIEP jest specjalistycznym instytutem UNESCO ds. edukacji na rzecz pokoju i zrównoważonego rozwoju.

Dr Duraiappah, z którym przeprowadzono wywiad po udziale w konsultacjach ekspertów UNESCO dotyczących zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi poprzez edukację, mówi, że sieć YESPeace jest częścią odpowiedzi instytutu na właśnie takie wyzwania. Młodzi ludzie chcą głosu i godności” – powiedział. „Żyją w połączonym, coraz mniejszym świecie i otaczają ich rozmowy w mediach społecznościowych. Chcemy zbudować platformę, która zjednoczy ich wokół naszego mandatu pokoju, zrównoważonego rozwoju i globalnego obywatelstwa”.

Dlaczego potrzebujemy edukacji dla globalnego obywatelstwa

Obecnie edukacja na rzecz globalnego obywatelstwa jest niezbędnym narzędziem do budowania bardziej pokojowego świata, który zapewnia każdemu prawo do czystego powietrza, czystej wody, żywności, schronienia i innych podstawowych praw człowieka. Według UNESCO globalna edukacja obywatelska „ma na celu umożliwienie uczącym się przyjmowania aktywnych ról, aby stawić czoła globalnym wyzwaniom i rozwiązywać je oraz stać się aktywnymi współtwórcami bardziej pokojowego, tolerancyjnego, integracyjnego i bezpiecznego świata”. Ale sama edukacja nie rozwiąże nienawistnych, nieświadomych i opresyjnych jednostek, instytucji i struktur władzy. Pokój wymaga aktywnego zaangażowania; wymaga również zaangażowania w zmniejszanie globalnych nierówności.

Od 30 maja do 1 czerwca liderzy organizacji pozarządowych, eksperci techniczni, urzędnicy rządowi i ONZ spotkają się, aby opracować program działań skoncentrowany na temacie: Edukacja na rzecz globalnego obywatelstwa: osiąganie celów zrównoważonego rozwoju (SDGs) na 66. DPI Organizacji Narodów Zjednoczonych/ Konferencja organizacji pozarządowych tej wiosny w Gyeongju w Korei Południowej.

Nowe porozumienie w sprawie pomiaru globalnego obywatelstwa i edukacji w zakresie zrównoważonego rozwoju

UNESCO i Międzynarodowe Stowarzyszenie na rzecz Oceny Osiągnięć Edukacyjnych (IEA) zawarły oficjalną umowę o współpracy w obszarze pomiaru Globalnej Edukacji Obywatelskiej (GCED) i Edukacji na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (ESD). Współpraca UNESCO – MAE będzie koncentrować się na pomiarze Celu 4.7 Agendy Edukacji 2030, która obejmuje GCED i ESD, której celem jest „…zapewnienie wszystkim uczącym się wiedzy i umiejętności potrzebnych do promowania zrównoważonego rozwoju, w tym m.in. poprzez edukację na rzecz zrównoważonego rozwój i zrównoważony styl życia, prawa człowieka, równość płci, promowanie kultury pokoju i niestosowania przemocy, globalne obywatelstwo oraz uznanie różnorodności kulturowej i wkładu kultury w zrównoważony rozwój”.

Edukacja pokojowa: przegląd historyczny (1843-1939). Minidruki o edukacji pokojowej nr 101

Ten artykuł autorstwa Verdiany Grossi (2000) sugeruje, że edukacja pokojowa przeszła długą drogę, ale jej historia nie jest zbyt dobrze znana. Artykuł przedstawia przegląd historyczny, skupiając się na wydarzeniach w Europie w latach 1843-1939, i przytacza londyńską Konferencję Pokojową z 1843 r. oraz Powszechne Konferencje Pokojowe jako przykłady połączenia zasad pokoju z klasą. Widzimy wielu ważnych edukatorów i aktywistów pokojowych. Wczesne badania pedagogiczne i psychologiczne ilustrowane są pracą Jeana Piageta. Tekst stawia pytania przyszłości: „Jak kultura pokoju może stać się kulturą światową?”; „Jak system edukacyjny sprosta wyzwaniom stale zmieniającego się społeczeństwa wielokulturowego?”; i „Czy można stworzyć obywatela świata?”

Ambasador Anwarul K. Chowdhury o kulturze pokoju

Wywiad przeprowadzony przez Dziennik Kosmosu Ambasadora Anwarula K. Chowdhury'ego, byłego podsekretarza generalnego i wysokiego przedstawiciela ONZ, 11 grudnia 2015 r. Amb. Chowdhury mówi, że „Kluczowym składnikiem budowania kultury pokoju jest edukacja. Edukacja pokojowa musi być akceptowana we wszystkich częściach świata, we wszystkich społeczeństwach i krajach jako zasadniczy element tworzenia kultury pokoju. Dzisiejsza młodzież zasługuje na radykalnie inną edukację – taką, która nie gloryfikuje wojny, ale wychowuje na rzecz pokoju, niestosowania przemocy i współpracy międzynarodowej”.

Globalna edukacja obywatelska: edukacja obywatelska dla globalizujących się społeczeństw

Autorzy: Werner Wintersteiner, Heidi Grobbauer, Gertraud Diendorfer, Susanne Reitmair-Juárez. Opracowano we współpracy z: Austriacką Komisją ds. UNESCO Klagenfurt, Salzburg, Wiedeń 2015. Streszczenie: Niniejsza publikacja stanowi solidne, ale bardzo czytelne wprowadzenie…

Globalna edukacja obywatelska: edukacja obywatelska dla globalizujących się społeczeństw Czytaj więcej »

Przewiń do góry