#Betty Reedon

Dialog na temat pokoju jako obecność sprawiedliwości: rozumowanie etyczne jako podstawowy cel nauczania edukacji na rzecz pokoju (część 3 z 3)

To trzeci z trzyczęściowego dialogu między Betty Reardon i Dale Snauwaertem na temat „Dialogu o pokoju jako obecności sprawiedliwości”. Autorzy zapraszają edukatorów na całym świecie do przeglądu i oceny ich dialogu i nakreślonych wyzwań oraz do zaangażowania się w podobne dialogi i rozmowy z kolegami, którzy mają wspólny cel, jakim jest uczynienie edukacji skutecznym narzędziem pokoju.

Dialog na temat pokoju jako obecność sprawiedliwości: rozumowanie etyczne jako podstawowy cel nauczania edukacji na rzecz pokoju (część 2 z 3)

Jest to drugi z trzyczęściowego dialogu między Betty Reardon i Dale Snauwaertem na temat „Dialogu o pokoju jako obecności sprawiedliwości”. Autorzy zapraszają edukatorów na całym świecie do przeglądu i oceny ich dialogu i nakreślonych wyzwań oraz do zaangażowania się w podobne dialogi i rozmowy z kolegami, którzy mają wspólny cel, jakim jest uczynienie edukacji skutecznym narzędziem pokoju.

Dialog na temat pokoju jako obecność sprawiedliwości: rozumowanie etyczne jako podstawowy cel nauczania edukacji na rzecz pokoju (część 1 z 3)

Jest to pierwszy z trzyczęściowej serii dialogów między Betty Reardon i Dale Snauwaertem na temat „Dialogu o pokoju jako obecności sprawiedliwości”. Autorzy zapraszają edukatorów na całym świecie do przeglądu i oceny ich dialogu i nakreślonych wyzwań oraz do zaangażowania się w podobne dialogi i rozmowy z kolegami, którzy mają wspólny cel, jakim jest uczynienie edukacji skutecznym narzędziem pokoju.

IPRA-PEC – Planowanie kolejnej fazy: refleksje nad jej korzeniami, procesami i celami

Obserwując 50. rocznicę powołania Komisji Edukacji Pokoju (PEC) Międzynarodowego Stowarzyszenia Badań nad Pokojem, dwóch jej członków założycieli zastanawia się nad jego korzeniami, patrząc w przyszłość. Magnus Haavlesrud i Betty Reardon (również członkowie założyciele Global Campaign for Peace Education) zapraszają obecnych członków do refleksji nad obecnymi i egzystencjalnymi zagrożeniami dla ludzkiego i planetarnego przetrwania, które obecnie rzucają wyzwanie edukacji pokojowej, aby zaprojektować znacznie zmienioną przyszłość dla PEC i jego roli w podejmowaniu wyzwania…

Pozostawieni w tyle, a wciąż czekają

Kiedy Stany Zjednoczone wycofały się z Afganistanu, tysiące afgańskich partnerów zostało porzuconych na pastwę talibów – wielu z nich to profesorowie uniwersyteccy i badacze. Zachęcamy do nieustannych działań społeczeństwa obywatelskiego w zwracaniu się o wsparcie administracyjne i kongresowe dla sprawiedliwego i przyspieszonego rozpatrywania wniosków zagrożonych naukowców o wizy J1.

O lisach i kurnikach* – Refleksje na temat „Porażki programu dla kobiet, pokoju i bezpieczeństwa”

Państwa członkowskie ONZ nie wypełniły swoich zobowiązań wynikających z rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1325, odkładając na półkę szeroko zapowiadane plany działania. Jest jednak jasne, że porażka nie leży w Agendzie Kobiet, Pokoju i Bezpieczeństwa, ani w rezolucji Rady Bezpieczeństwa, która ją zapoczątkowała, ale raczej wśród państw członkowskich, które zablokowały, a nie wdrożyły Narodowe Plany Działania. „Gdzie są kobiety?” zapytał niedawno mówca w Radzie Bezpieczeństwa. Jak zauważa Betty Reardon, kobiety są w terenie, pracując w bezpośrednich akcjach, aby zrealizować program.

Upamiętnienie i zaangażowanie: dokumentacja 12 czerwca 1982 r. jako Festiwal na całe życie

Film Roberta Richtera „W naszych rękach” dokumentuje zarówno radość, jak i świadomość, które charakteryzowały Marsz z 12 czerwca 1982 r. w sprawie zniesienia broni atomowej; radość wywołana ogromną pozytywną energią, którą emanowali uczestnicy marszu, oraz świadomość surowych realiów wyrażanych przez tak wielu, z którymi filmowiec udzielił wywiadu. Film jest prezentowany tutaj, aby wspierać uczenie się o pokoju i refleksję na rzecz działań na rzecz przyszłości ruchu abolicji jądrowej.

„Przekształcanie strachu w działanie”: rozmowa z Corą Weiss

Mobilizacja z 12 czerwca 1982 r. w celu zniesienia broni jądrowej była ćwiczeniem przekształcenia strachu w działanie. W tej rozmowie z Corą Weiss, Robertem Richterem i Jimem Andersonem ponownie przyjrzymy się marszowi i wiecowi miliona osób w Nowym Jorku oraz zbadamy, co umożliwiło mobilizację i przyszłe kierunki ruchu abolicji nuklearnej.

„Nowa rzeczywistość jądrowa”

Robin Wright odnosi się do „Nowej rzeczywistości nuklearnej”, wzywając do „opracowania nowej lub bardziej stabilnej architektury bezpieczeństwa – z traktatami, narzędziami weryfikacyjnymi, nadzorem i egzekwowaniem – w celu zastąpienia modeli erozji ustanowionych po zakończeniu ostatniej wielkiej wojny w Europie siedemdziesiąt siedem lat temu.

Broń jądrowa jest nielegalna: Traktat z 2017 r.

Globalne społeczeństwo obywatelskie musi zmobilizować się, aby doprowadzić nasze rządy do zgodności z Traktatem o zakazie broni jądrowej, naszym najskuteczniejszym sposobem zapobiegania nuklearnemu holokaustowi. To poprzez edukację pokojową traktat mógłby zostać ujawniony wymaganej liczbie obywateli świata zmobilizowanej w tym celu.

Kolejny rok, kolejny dolar: wstępne refleksje 12 czerwca i abolicja jądrowa

Ten post przedstawia serię „Nowa era nuklearna”, która ma zainspirować edukatorów pokojowych do zajęcia się pilnymi potrzebami odnowionego ruchu społeczeństwa obywatelskiego na rzecz zniesienia broni jądrowej. Cykl jest prezentowany w ramach obserwacji dwóch 40-tych rocznic, ważnych zarówno dla edukacji pokojowej, jak i ruchu abolicji atomowej. 

Przewiń do góry