
ما باید بدانیم که ما فقط در زمین ساکن نیستیم، بلکه اهل زمین هستیم.
- به سوی اکولوژی انسانی یکپارچه، انجمن ماریکنول، 14th فصل عمومی، همانطور که در مجله Maryknoll، بهار 2022 نقل شده است
بازتعریف امنیت انجام شده در این جلد، زمین را در کاوشهای مفهومی آن متمرکز میکند و در چارچوب تهدید وجودی بحران آبوهوایی تعریف میشود. یک فرض اساسی در کاوش ها این است که ما باید عمیقاً تفکر خود را در مورد همه جنبه های امنیتی تغییر دهیم. اول و مهمتر از همه، در مورد سیاره ما و نحوه ارتباط نوع انسان با آن. ویراستاران امیدوارند که فمینیست هایی که در حال حاضر در حال تحقیق، تأمل و اقدام در مورد رابطه زمین و انسان هستند، پیشنهاد کمکی به این جلد را در نظر بگیرند..
این مجموعه مفاهیم امنیت را در چارچوب فمینیستی امنیت انسانی بررسی خواهد کرد. این برنامه به فوری ترین چالش های امنیتی امروز از دیدگاه فمینیستی، با در نظر گرفتن استراتژی های بالقوه برای تبدیل سیستم امنیتی جهانی از یک درگیری/بحران بومی به یک امنیت انسانی باثبات که با بوم شناسی سیاره ای پایدار، عامل انسانی، و شهروندی مسئول جهانی مشخص می شود، رسیدگی می کند. پیشنهادات موعد 1 ژوئن است.
فراخوانی برای مشارکت در تعریف مجدد امنیت:
"دیدگاه فمینیست ها در مورد امنیت جهانی: مقابله با بحران های وجودی همگرا"
تدوینگران: Betty A. Reardon، Asha Hans، Soumita Basu و Yuuka Kagayma
ناشر: انتشارات دانش صلح
تغییر زمینه ژئوپلیتیکی که بحرانهای جهانی بیسابقه همگرا ساختارهای قدرت جهانی را به چالش میکشد، تشکیلات امنیتی را به طرز خطرناکی از تعادل خارج کرده است. به رسمیت شناختن فزاینده ای وجود دارد که پارادایم مسلط امنیتی دولتی ناکارآمد است. گسترش گفتمان امنیتی، امکاناتی را برای بررسی جدی جایگزین ها ارائه می دهد. دیدگاههای امنیتی فمینیستی به دنبال روشن کردن بحرانهای جهانی است تا الهامبخش راههایی برای تفکر در مورد امنیت جهانی باشد که برای بقای بشریت و سیاره ما مفیدتر است. این مجموعه در نظر گرفته شده است تا برخی از آن روشهای تفکر و استراتژیهای بالقوه تغییر را برای تبدیل سیستم امنیتی جهانی از درگیری/بحران بومی به امنیت انسانی باثبات مبتنی بر سلامت زیستمحیطی و عاملیت و مسئولیت انسانی بررسی کند.
پرسش اصلی مجموعه این است:سه بحران اگزیستانسیال جهانی فوری و به طور گسترده شناخته شده و روابط متقابل سیستمی آنها چه تأثیری بر تجربه و امکانات برای امنیت انسانی، در حال حاضر و در سراسر قرن بیست و یکم دارد؟"
تحقیقی که از طریق یک لنز فمینیستی-آیندهگرا دنبال میشود، یک مشکل جامع شامل تعاملات بین و بین: اضطراری آب و هوا (از جمله، عواقب عینیت بخشیدن به جهان طبیعی، و خطای انسانی «تعمیر فنی»). جنگ و تسلیحات (ia تجزیه و تحلیل ماهیت و اهداف نهاد جنگ و "فرهنگ سلاح"). و آپارتاید جنسیتی (ia ناتوانی سیستماتیک زنان به عنوان ریشه اقتدارگرایی مردسالار که با نابرابری و بی عدالتی ساختارهای اقتصادی جهانی، استعمار و اشکال متعدد ستم نژادی، مذهبی و قومی مشخص می شود.
این کار که از منظر همگرایی سه بحران و نیاز به پرداختن به آنها در چارچوب روابط متقابل سیستمی آنها ارائه می شود، شامل سه بخش است: 1) مقدمه چارچوب بندی ویراستاران، 2) سه بخش اساسی از فصل های ارائه شده، هر کدام. که به ترتیب پرس و جوها را در مورد یکی از سه بحران مورد تجزیه و تحلیل از نظر پیوندهای متقابل آن با دو بحران دیگر، و 3) نتیجه گیری ویراستاران، ادغام تجزیه و تحلیل مسئله و خلاصه رهنمودهای پیشنهادی برای اقدام برای رسیدگی به مشکلات به طور کلی متمرکز خواهد شد. استراتژی برای تغییر در چارچوب تفکر کل نگر-ارگانیک، فمینیست-آینده نگر، به عنوان جایگزینی برای تفکر امنیتی مسلط پارادایم مردسالارانه خردگرا- تقلیل گرایانه.
مشارکت در بخش 2 برای مقالاتی که از تحقیقات فمینیستی در مورد تجربه زنان از امنیت، کار به سمت سیستم های امنیتی جایگزین، و پیشنهادات فمینیستی برای حل سه بحران به عنوان گام هایی در جهت دستیابی به یک سیستم امنیت انسانی جهانی به دست آمده است، درخواست شده است.
فصلهای جداگانه نشان خواهند داد که این بحرانها دارای اثرات تقویتکننده متقابل هستند، زیرا سرمایه جهانی با ذهنیتهای نظامیگرا ترکیب میشود، که به طور جداییناپذیری با نابرابریهای آپارتاید جنسیتی و استثمار سوء از کره زمین مرتبط است. ما به دنبال مقالاتی هستیم که روابط متقابل متعدد بین بحران ها و نیاز به تجزیه و تحلیل آنها را در چارچوب همگرایی آنها بررسی می کند. ویراستاران هر فصل را در چارچوب جامع مشخص شده در بخش 1 قرار می دهند و با طرح پرسش های پس از فصل، گفتمانی را در مورد اهمیت آن برای دستیابی به امنیت انسانی آغاز می کنند، تحقیقی که باید به عنوان مبنایی برای استراتژی اقدام عملی خلاصه شود. در بخش 3 مطرح شده است.
بحران آب و هوا: سیاره در معرض خطر
وضعیت اضطراری آب و هوایی ناشی از شکست در کاهش انتشار کربن، کاهش تنوع زیستی ناشی از توسعه نادرست و فناوری های مخرب زیست محیطی، دو بحران دیگر را فرا گرفته و تشدید می کند. این بدیهی ترین و فوری ترین تهدید برای امنیت بشر است. در عصری که جامعه جهانی با استانداردهای مسئولیت زیست محیطی موافقت کرده است، دولت ها با اقداماتی برای کاهش کوتاه مدت به جای تغییرات بلندمدت برای غلبه بر بی عدالتی اقتصادی و مصرف آسیب رسانده به زمین و استفاده از منابع تسلیحاتی پاسخ می دهند. مسئولیت زیست محیطی خواستار غیرنظامی کردن امنیت به عنوان یک ضرورت برای نجات کره زمین است.
مشارکت هایی که باید در نظر گرفته شوند: برای این بخش، ما به دنبال مقالاتی هستیم که رابطه یکپارچه بین وضعیت اضطراری آب و هوا و بحران یک سیستم امنیتی نظامی ناکارآمد را نشان میدهند و مستند میکنند، یا به عدم مشارکت زنان و دیدگاه فمینیستی در رویکردهای دولتها به بحران آبوهوایی میپردازند. مقالات با تمرکز بر جنوب جهانی، جایی که جوامع بدترین فقر مرتبط با آب و هوا و محرومیت فزاینده را تجربه می کنند، ارائه تحلیل های فمینیستی یا کاوش راه هایی برای مقابله با شرایط اضطراری که برای بقای بشریت و سیاره ما مفید است، مورد استقبال ویژه قرار خواهند گرفت.
بحران جنگ و سلاح: ضرورت تغییر سیستم امنیتی
سیستم امنیتی جهانی با محوریت دولت چنان درگیر ادراک تهدید شده است که همه الزامات دیگر توسط شیوههای نظامیگرایانه واکنش به تهدید خفه میشوند و جنگ را به عنوان یکی از ویژگیهای ثابت سیستمهای سیاسی در خود نگه میدارند. جنگ با نگرش های اجتماعی-فرهنگی مجدداً بخشی از شرایط انسانی است. در نتیجه، چهارچوب محدود گفتمان زنان، صلح و امنیت بیشتر به مسائل مشارکت زنان و پیشگیری از خشونت جنسیتی مشغول است تا مسیرهای لغو جنگ. بحث های فمینیستی در مورد روابط متقابل محیط-توسعه به ندرت به پیوندهای بین نظامی گری، تخریب محیط زیست که نابرابری جنسیتی را تشدید می کند، می پردازد. ارزیابی کل نگر از مشکل اساسی جنگ مستلزم در نظر گرفتن طیف کامل این روابط متقابل است که سیستم جنگ را در بر می گیرد. مقالهها چنین ارزیابیهایی را بهعنوان پایهای برای پیشنهادات فمینیستی برای جایگزینهای جنگ ارائه خواهند کرد.
مشارکت هایی که باید در نظر گرفته شوند: برای این بخش، ما به دنبال مقالههایی هستیم که روابط متقابل بین فوریتهای شرایط اضطراری آبوهوا و امنیت نظامیشده و دستاوردهایی را که در حرکت به سمت امنیت واقعی انسانی با تعریف مجدد امنیت انسانی و پیشنهاد جایگزینهایی برای جنگ و درگیریهای مسلحانه حاصل میشود، به دست آوریم. افزایش امنیت زمین
آپارتاید جنسیتی: بحران پارادایم پدرسالارانه
عبارت «آپارتاید جنسیتی» برای تعیین نظام کلی جداییهای ظالمانه با تأثیرات منفی آن بر سرکوبشدگان و سرکوبگر تفکیک جنسیتی مردسالارانه استفاده میشود. پدرسالاری یک آرایش قدرت بسیار گسترده تر از جدایی نقش های جنسی است. این پارادایم سیاسی برای اکثر نهادهای انسانی است، سلسله مراتبی که در آن تقریباً همه زنان از کسری قدرت و عدم مشارکت در بیشتر حوزههای سیاست عمومی رنج میبرند که در کسریهای چندگانه متحمل شده توسط همه، مردان و زنان، طرد شده از رأس قدرت، بازتاب مییابد. سلسله مراتب این امر زمینه ساز نابرابری های نظام های سیاسی و اقتصادی جهانی است.
گسترش فجایع زیست محیطی، مبارزات مسلحانه، و درگیری های ایدئولوژیک جداسازی شدیدتری را به همراه داشته است، که آشکار است زیرا دولت های بیشتری تحت تأثیر اقتدارگرایی بنیادگرای ایدئولوژی ها و مذاهب مختلف قرار می گیرند. کاهش متعاقب آن در امنیت انسانی زنان به وضوح کسری امنیتی قابل توجهی را در سیستم امنیتی موجود و ضرورت نتیجه جستجو برای جایگزینی عادلانه جنسیتی را آشکار می کند.
مشارکت هایی که باید در نظر گرفته شوند: برای این بخش، ما از مقالاتی دعوت میکنیم که تحلیلهای فمینیستی از سیستم امنیتی نظامی ارائه میدهند، مزایای مشارکت زنان در سیاستگذاری اقلیم و امنیت را نشان میدهند، مطالعات موردی که کنشهای آب و هوایی مؤثر زنان یا آزمایشهایی را با سیاستهای امنیتی انسانی نشان میدهند، و/یا جایگزینهای فمینیستی را پیشنهاد میکنند. برای ارائه سیاست ها و سیستم های اقلیمی و امنیتی.
ارسال مشارکت های احتمالی
لطفا مقالات، پیش نویس ها یا چکیده ها را برای بررسی ارسال کنید [ایمیل محافظت شده] و [ایمیل محافظت شده] تا 1 ژوئن 2022، متشکرم.
اولین نفری باشید که نظر می دهید